Κάθε μία από τις χώρες της Ε.Ε., θεσπίζει τους δικούς της κανόνες σε ότι αφορά τα δικαιώματα επιμέλειας και επικοινωνίας. Οι εθνικές νομοθεσίες καθορίζουν: ποιος θα έχει την επιμέλεια, αν η επιμέλεια είναι αποκλειστική ή κοινή, ποιος θα αποφασίζει για την εκπαίδευση του παιδιού, ποιος θα διαχειρίζεται την περιουσία του παιδιού και άλλα συναφή θέματα.
Ωστόσο, όλες οι χώρες της Ε.Ε., αναγνωρίζουν πως τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να έχουν προσωπική σχέση και άμεση επαφή και με τους δυο γονείς. Σε περίπτωση που οι δυο γονείς δεν καταλήξουν σε συμφωνία, σε ότι έχει να κάνει με την επιμέλεια και το δικαίωμα επικοινωνίας, η μόνη λύση είναι η δικαστική οδός. Το δικαστήριο είναι αυτό που θα αποφασίσει για τα θέματα της γονικής μέριμνας, με γνώμονα αποκλειστικά και μόνο το συμφέρον του παιδιού. ΠΗΓΗ 1
«Το διάταγμα καταπατείται….»
Παρά την νομοθετική κατοχύρωση του δικαιώματος της επικοινωνίας του παιδιού με τον γονέα που δεν μένει μαζί του, στην πραγματικότητα σχεδόν πάντα υπάρχει διαφωνία μεταξύ των γονιών για το δικαίωμα αυτό. Μέχρι πρότινος, ο γονέας που έχει την επιμέλεια του παιδιού, αυτός αποφασίσει για τον τόπο κατοικίας του ανήλικου, για τη μόρφωση του, τις δραστηριότητες του. Ο άλλος γονέας διατηρεί το δικαίωμα επικοινωνίας με το παιδί του, απρόσκοπτα και με γνώμονα τη διατήρηση και εδραίωση του συναισθηματικού δεσμού του παιδιού, με αυτόν τον γονέα. Εκτιμώντας το πρόγραμμα και την ηλικία του παιδιού, συνήθως η επικοινωνία γίνεται 2 φορές την εβδομάδα για κάποιες ώρες και το δικαίωμα της διανυκτέρευσης στην κατοικία του άλλου γονιού 2 Π/Σ/Κύριακα τον μήνα, μία εβδομάδα τα Χριστούγεννα, μια το Πάσχα και 15 ημέρες το καλοκαίρι. Κάποιες φορές όμως, ο γονιός που δεν μένει με το παιδί, καταλήγει να το στερείται. Δεν είναι λίγες οι φορές που το διάταγμα «καταπατείται», είτε λόγω μη τήρησης του, από την μεριά του γονέα που έχει την γονική μέριμνα, είτε λόγω της απροθυμίας του παιδιού, υποκινούμενο από τον γονέα που διαμένει μαζί του. Και όλα αυτά, εις βάρος όχι μόνο των παιδιών, αλλά και των ίδιων των γονιών με τα όποια συνακόλουθα τους…….
Η θεσμοθέτηση της συνεπιμέλειας τέκνων μετά το διαζύγιο
Εν έτη 2021 η πολυαναμενόμενη ρύθμιση στο Οικογενειακό Δίκαιο, μεταξύ αυτών και της θέσπισης της συνεπιμέλειας, βρίσκεται προ των πυλών. Οι αλλαγές που προωθεί το υπουργείο δικαιοσύνης επαναρυθμίζουν το μέχρι πρότινος καθεστώς επιμέλειας των παιδιών μετά από το διαζύγιο, αλλά και τον χρόνο που θα περνούν με
«Ενεργοί μπαμπάδες για τα δικαιώματα του παιδιού ΑΜΚΕ»
Μια πρωτοβουλία, ένα εγχείρημα, ένα κίνημα από απλούς καθημερινούς ανθρώπους, ασχέτως μόρφωσης και επαγγέλματος, ήρθε να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της μέχρι πρότινος νομοθεσίας. Τον Απρίλιο του 2020, από κάθε γωνιά της Ελλάδας, μια ομάδα ανθρώπων, προασπιζόμενοι τα δικαιώματα τους και με μια μόνο ιδιότητα, εκείνη του Πατέρα, δημιούργησαν τους «ενεργούς μπαμπάδες για τα δικαιώματα του παιδιού ΑΜΚΕ». Το έναυσμα για αυτή τους την πρωτοβουλία, δεν ήταν άλλο από το πάθος και την αγωνία τους για έναν πιο ενεργό ρόλο στη ζωή των παιδιών τους. Δηλώνουν «μάχιμοι» στη αποκατάσταση της αδικίας που υφίστανται από την υπάρχουσα νομολογία που επικρατεί εδώ και δεκαετίες, όπου σε ποσοστό άνω του 99% δίνετε η αποκλειστική επιμέλεια στον έναν μόνο γονέα, ενώ στην συντριπτική, όπως δηλώνουν, πλειοψηφία 98% στην μητέρα. Από το 2020 μέχρι και σήμερα, έχουν εισχωρήσει και συνταχθεί στην ομάδα, 30.000 και πλέον μέλη, τα οποία, αυξάνονται καθημερινά, ενώ η εταιρία απαρτίζεται από 9 μέλη του Δ.Σ.
Σκοπός τους, η υπεράσπιση του δικαιώματος του παιδιού, να ανατρέφεται και από τους δυο γονείς είτε είναι εντός είτε εκτός γάμου, αλλά και « η ενημέρωση της κοινής γνώμης για το πολύ μεγάλο αυτό κοινωνικό πρόβλημα, ο εμπλουτισμός του δημόσιου διαλόγου με επιστημονικά τεκμηριωμένα πορίσματα και έρευνες με τελικό στόχο την αλλαγή της δικαστικής κουλτούρας (νομολογία) με την νομοθέτηση της συνεπιμέλειας κατά νομικό τεκμήριο για όλους τους γονείς που κρίνονται κατάλληλοι για να ασκήσουν τα γονικά τους καθήκοντα».
 |
| Κωνσταντίνος Τσανάκας |
Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης το Ιδρυτικό μέλος της Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας και μέλος του Δ.Σ. Κωνσταντίνος Τσανάκας μίλησε για την ανάδειξη της γονικής αποξένωσης, τους στόχους και τις ελπίδες της συναισθηματικής κάλυψης και υγείας των παιδιών τους, αλλά και των ίδιων των γονιών: «Σήμερα εάν κάποιο ζευγάρι αποφασίσει να χωρίσει, η επιμέλεια αποδίδεται δικαστικά κατ’ αποκλειστικότητα στον έναν γονέα, συνηθέστατα και κατά 98% στην μητέρα. Αυτή η πρακτική έχει ως συνέπεια ο γονέας που δεν έχει την επιμέλεια να αποξενώνεται από το παιδί του, να μην έχει πρόσβαση και λόγο στην καθημερινότητα του παιδιού του και τα θέματα που άπτονται της ανατροφής του. Με τον τρόπο αυτό, το παιδί αποστερείται τον ένα του γονέα (και την οικογένεια αυτού) και λόγω του εξαιρετικά περιορισμένου χρόνου που περνάει μαζί του να είναι αδύνατο να αναπτύξουν μεταξύ τους ουσιαστικούς δεσμούς. Με την επικράτηση και συντήρηση του συστήματος της αποκλειστικής επιμέλειας, τα παιδιά – κατά παραδοχή και του ίδιου του Υπουργού Δικαιοσύνης κου Τσιάρα – εργαλειοποιούνται, μιας και εκείνο που αφήνει να ευδοκιμεί όλη αυτή η κατάσταση είναι η αντιδικία. Δυστυχώς μιλάμε για ένα εντελώς αναχρονιστικό πλαίσιο από το μακρινό 1983 που κρατά ομήρους τα παιδιά μέχρι σήμερα………. Κάθε γονιός που δεν έχει την επιμέλεια και προσπαθεί να χωρέσει σε λίγες ώρες την ουσιαστική επικοινωνία με τα παιδιά του, κυριολεκτικά δίνει μάχη με τον χρόνο! Η περίοδος της πανδημίας και των περιορισμών στις μετακινήσεις, είναι αλήθεια ότι έχει εντείνει τα προβλήματα, κυρίως από την άποψη της ουσιαστικής διευκόλυνσης από την πλευρά των γονέων που έχουν την αποκλειστική επιμέλεια. Είναι πολλές οι καταγγελίες που έχουν έλθει σε γνώση μας από μέλη για μη τήρηση των αποφάσεων εν μέσω κορωνοϊού. Από την άλλη, το γεγονός ότι προβλέπεται ο κωδικός ‘5’ για την μετακίνηση λόγω επικοινωνίας διαζευγμένων γονέων με τα παιδιά τους, είναι ενδεικτικό του μεγέθους του προβλήματος και πως τα παιδιά που εμπλέκονται στην υπόθεση «διαζύγιο» είναι πολλά. Πρέπει να τα προστατεύσουμε με την εξασφάλιση της ισότιμης παρουσίας και των δύο γονέων στην ζωή τους. Συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι ότι δεν τηρούνται οι δικαστικές αποφάσεις για την επικοινωνία γονέων με τα παιδιά τους και το κακό δεν είναι μόνο αυτό αλλά και το ότι δεν βρίσκει το δίκιο του ο γονέας που του εμποδίζεται η επικοινωνία με το παιδί του γιατί μέχρι να ολοκληρωθεί η δικαστική διαμάχη θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος και θα έχει επέλθει οριστική διάρρηξη της σχέσης με το παιδί .
«…..είναι επισκέπτης στη ζωή του παιδιού του…»
Με την υπάρχουσα νομοθεσία, το δικαστήριο, εκτιμώντας το πρόγραμμα και την ηλικία του παιδιού, ορίζει η επικοινωνία να γίνεται 2 φορές την εβδομάδα για κάποιες ώρες και το δικαίωμα της διανυκτέρευσης στην κατοικία του άλλου γονιού 2 Π/Σ/Κύριακα τον μήνα, μία εβδομάδα τα Χριστούγεννα, μια το Πάσχα και 15 ημέρες το καλοκαίρι. Οι «ενεργοί Μπαμπάδες» ζητούν να προσδιοριστεί στο νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού να ανατρέφεται εξίσου και από τους δυο γονείς. Επίσης, κατά νομικό τεκμήριο, δηλαδή υποχρεωτικά, κοινή άσκηση γονικής μέριμνας- επιμέλειας και από τους δυο γονείς. Κωνσταντίνος Τσανάκας: «Αποκλειστική επιμέλεια σημαίνει στην πραγματικότητα: εργαλειοποίηση των παιδιών, εξαναγκασμός τους να υφίστανται αχρείαστες καταστάσεις ψυχολογικής βίας και ματαίωση των γονέων που δεν έχουν την επιμέλεια. Ο γονέας που δεν έχει την επιμέλεια, είναι επισκέπτης στην ζωή του παιδιού του, μιας και ένα μέσο πρόγραμμα επικοινωνίας – είτε αυτό είναι βάσει δικαστικής απόφασης, είτε βάσει συμφωνίας των γονέων – «επιτρέπει» στο παιδί να βλέπει τον γονέα του 4-5 ημέρες τον μήνα. Επίσης, οι γονείς που δεν έχουν την επιμέλεια δεν έχουν καμία πρόσβαση στην ουσιαστική καθημερινότητα των παιδιών τους (εκπαίδευση, υγεία, πρόοδος, δραστηριότητες). Με βάση μελέτη που έχει διενεργηθεί στην Σουηδία σε δείγμα 150.000 παιδιών ηλικίας 12-15 ετών, το ποσοστό παιδιών με ψυχοσωματικά συμπτώματα που μεγαλώνουν σε καθεστώς υποχρεωτικής συνεπιμέλειας και ίσου χρόνου μεταξύ και των δύο γονέων είναι σημαντικά χαμηλότερο από το αντίστοιχο των παιδιών που μεγαλώνουν μόνο με τον ένα γονέα. Για όλους αυτούς τους λόγους επιβάλλεται να θεσπιστεί η υποχρεωτική συνεπιμέλεια και ο ίσος χρόνος μεταξύ και των δύο γονέων, με εναλλασσόμενη κατοικία…….. Εννοείται πως το παιδί-ά πρέπει να μεγαλώνουν και με τον μπαμπά και επιβάλλεται μάλιστα να γίνει αυτό από όλες τις διεθνείς και εγχώριες έρευνες που έχουν διεξαχθεί, οι οποίες ρητά και κατηγορηματικά επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει καμία βιοκοινωνική υπεροχή της μητέρας έναντι του πατέρα, όπως επίσης προτείνουν το 35% του χρόνου, (δλδ 11 διανυκτερεύσεις/μήνα) το λιγότερο με το 50% να είναι το ιδεατό πρέπει να περνάει το παιδί με κάθε γονέα. Πρέπει να σταματήσουμε εν έτη 2021 να πιστεύουμε ότι ο πατέρας δεν μπορεί να μεγαλώσει ένα παιδί όταν εντός γάμου κάνει όλες τις δουλειές που έχουν να κάνουν με την ανατροφή ενός παιδιού, (πχ. Να το κάνει μπάνιο, να το ταΐσει, να το αλλάξει, να το ντύσει, να το διαβάσει, να παίξει μαζί του κλπ) Μία βόλτα σε ένα εμπορικό κέντρο θα μας πείσει από το θέαμα που θα αντικρύσουμε με πάρα πολλούς μπαμπάδες να κρατάνε τα καρότσια των παιδιών τους, να τα ταΐζουν, να τα φροντίζουν και να είναι ενεργοί».
Οι «ενεργοί μπαμπάδες», ζητούν αδιάσπαστες κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα χωρίς διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας, θέσπιση πλάνου ανατροφής, ίσο χρόνο ανατροφής και διανυκτερεύσεων, με εναλλασσόμενη κατοικία, προσδιορισμό του τόπου κατοικίας του παιδιού, ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων, κατά τρόπο, ώστε το παιδί να μην αλλάξει τόπο ανατροφής. Κωνσταντίνος Τσανάκας «Όταν χωρίσει ένα ζευγάρι με παιδιά, τα παιδιά πρέπει να περνάνε εξίσου τον ίδιο χρόνο και με τους δύο γονείς εφόσον και αν οι δύο γονείς μένουν κοντά. Το παιδί δεν δένεται με τους τοίχους, τα έπιπλα και τα πράγματα αλλά με τους ανθρώπους και τις καταστάσεις που βιώνει από την συμβίωση μαζί τους. Εφόσον φροντίσουν και οι δύο γονείς να του προσφέρουν ένα κατάλληλο σπίτι τότε το παιδί θα προσαρμοστεί και θα του αρέσει περισσότερο που θα έχει δύο σπίτια και όχι ένα….. Είναι μάστιγα η αποξένωση του παιδιού από τον γονέα του και όχι τόσο πολύ το αντίθετο. Ο γονέας ως ενήλικας έχει την ωριμότητα να αντιμετωπίσει την απουσία του παιδιού, για το παιδί όμως ειδικά αν τον έχει γνωρίσει και έχει περάσει κάποια χρόνια μαζί του το βιώνει σαν ένα μικρό θάνατο. Το παιδί έχει δύο γεννήτορες και αυτοί είναι το βασικό του στήριγμα στα πρώτα χρόνια της ζωής του, αν αποξενωθεί από τον έναν από τους δύο είναι σαν του κόβεται το ένα του πόδι και τότε θα είναι δύσκολο να σηκωθεί και να περπατήσει».
ΠΗΓΗ 1: EUR-Lex - l33194 - EL - EUR-Lex (europa.eu) Το EUR-Lex είναι ένα νομικό σύστημα πληροφοριών (δηλαδή μια βάση δεδομένων νομικού περιεχομένου) το οποίο παρέχει άμεση και ελεύθερη πρόσβαση στη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε άλλα έγγραφα που ταξινομούνται ως δημόσια.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ……
Ρεπορτάζ: Μ. Α.Θ (μέλος της συντακτικής ομάδας της Kapa News)
ΠΙΕΡΙΑ: 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ!!! Η ΝΗΣΤΕΙΑ, ΤΟ ΕΘΙΜΟ & Η ΥΓΕΙΑ !!!! (ρεπορτάζ)
Κυνηγοί ΠΙΕΡΙΑΣ: "ΟΧΙ στην υποχρεωτική κακοποίηση... ΟΧΙ στην απαγόρευση μεταφοράς εκτός οχήματος"
ΠΙΕΡΙΑ: Οι σχολικές εκδηλώσεις για την Επέτειο της Εθνικής Εορτής της 25ης Μαρτίου μέσω webex
ΠΙΕΡΙΑ: Στο κόκκινο ο τουρισμός και φέτος! Το στοίχημα για το 2021 (Δεύτερο Μέρος)
ΕΡΕΥΝΑ: Φάκελος- ΥΠΝΩΤΙΚΑ ΧΑΠΙΑ: «Ενδείξεις – Αντενδείξεις» (ρεπορτάζ της Kapa News)
ΠΙΕΡΙΑ: Αγώνας Επιβίωσης κάτω απο το πέπλο της πανδημίας
){kind=link}
0 Σχόλια
Kάθε αναγνώστης του kapa-news.gr μπορεί να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του στα σχόλια, όποιες κι αν είναι αυτές. Ωστόσο κάθε σχόλιο πρέπει να εγκριθεί από τους διαχειριστές της σελίδας, οπότε δημοσιεύεται λίγη ώρα μετά την καταχώρησή του. Τα μόνα σχόλια που απαγορεύονται και άρα διαγράφονται είναι όσα περιέχουν υβριστικές ή προσβλητικές εκφράσεις ή φωτογραφίες, αυτά που γράφονται μόνο για να προκαλέσουν αναταραχή ή προσωπική αντιπαράθεση με άλλους χρήστες (flaming), όσα διαφημίζουν εταιρίες, προϊόντα ή ανταγωνιστικές ιστοσελίδες και βέβαια τα κακόβουλα, βλαπτικά και επαναλαμβανόμενα μηνύματα (spam). Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας!